اندر احوالات عکس گرفتن در کانادا همین رو بس که قیمت سر به فلک میگذارد. البته میشود عکس را خودت بگیری و جاهایی هست که با 90 سنت میتوانی عکس خودت را چاپ کنی ولی خیلی جاهای دولتی عکسی را قبول میکنند که مهر عکاسی پشت آن خورده باشد. بعد از مدتی گشتن در دانشگاه محلی را پیدا کردم که عکس با قیمت کم میگرفت (در مقایسه با بیرون حدود 13 دلار برای یک صفحه آ چهار). این عکاس، عکاس دانشگاه بود و برای وب سایت و یا پوسترهای دانشگاه عکس میگرفت و در اوقات بیکاری هم از عکس شخصی برای بچهها میگرفت. البته توی این اتاق 3 نفر عکاس هستند که همه آنها ریش و حدود 60 سال سن دارند. در این مدت 3 سال من سه بار پیش این عکاس رفتم و هیچ وقت نشد که یه عکس درست حسابی و شفاف از من بگیرد.
یک سال و نیم پیش بود که برای چاپ کارت پایان خدمت گفتند که باید عکس بیاوریم. خودشون یه عکاسی معرفی کردند حدود خیابان سبلان بود. رفتم عکاسی گفتم عکس برای کارت پایان خدمت میخواهم. گفت درجهات چی هست گفتم ستوان دو گفت پیراهنت را در بیار بشین جلوی دوربین. یه دوربین فسقلی دیجیتال بود. بعد عکس را گرفت و کله بنده را روی بدن یک جناب ستوان دو محترم مونتاژ کرد و12 تا پرینت گرفت و 5 هزار تومان هم پولش شد.
۳ نظر:
من هم پیش همون یارو عکس گرفتم... طرف تاکید هم داره که لبخند داشته باشی... آدم باحالی بود... دمش گرم
سلام
خوبید؟
منم میخوام برم پیش همون یارو عکس بگیرم.
اما حالا ما دخترا سربازی نداریم من بگم درجه ام چیه؟
راستی از سیا چی خبر دارید؟
حالش خوبه؟
سالهاست که ازش خبر ندارم
امیدوارم سلامت و شاد باشید
محمد تو اون وضعیت تو ایران روبروی دوربین مگه می شه خندید خودت که وضعیت ایران را بهتر می دانی برادر من
سلام همشهری متشکر
راستش سیا که خوبه و کار و بارش هم بد نیست
در مورد سربازی فرمودید که باید بگم که قابل شما را ندارد من می توانم چندین نفر را پیدا کنم که حاضر باشند سربازی شان را به شما بدهند و حتی پول هم بدهند در مورد درجه هم نگران نباشید دخترها رو سرهنگی به بالا می دهند
;)
موفق باشید
ارسال یک نظر