جهت دهی

داشتم فکر می‌کردم که ما توی ایران خیلی کانالیزه شده زندگی می‌کنیم. تعاریف خوب و بد خیلی محدود و کاملا تعریف شده هستند. وقتی نگاه می‌کنی می‌بینی کل جامعه به یک سمت حرکت می‌کند و این حرکت آنقدر قدرتمند و تند است که تو چه بخواهی چه نخواهی تو را با خودش می‌برد. بعضی قسمت‌های این ماجرا به این برمی‌گردد که در کشور ما دولت برای مردم تصمیم می‌گیرد و مردم آزاد نیستند ولی یک بخش دیگر آن دولتی نیست خود ما هستیم. تو ایران یک سال مهندسی برق سال بعد مکانیک، یک سال عمران سال بعد معماری و مهندسی پزشکی مد می‌شود. در این سال‌ها اگر تو بخواهی مهندسی شیمی بخونی دیوانه حساب می‌شوی. الان هم که تب اقتصاد و مدیریت بیداد می‌کند. خیلی از دوستای من الان رفتند و دارند یک مدرک مدیریت و یا اقتصاد می‌گیرند. یک سال مانتو‌ها آبی می‌شود یک سال سفید. یک سال چکمه مد می‌شود. نکته این است مثلا وقتی از این شلوار جین‌هایی که خشتکشون پایین است مد می‌شود تو خودتو بکشی کل مغازه‌ها رو زیر و رو کنی یک مدل عادی پیدا نمی‌کنی. تو هم یا باید همون مدل رو بپوشی یا شلوار پارچه‌ای بپوشی. یادم می‌آید که بعضی وقت‌ها از فروشنده می‌خواستی که مدل ساده‌تری بیاورد قصد داشت که تو را قانع کند که این مد روز است و دیگر مدل‌های قدیمی پیدا نمی‌شوند. وقتی عمل دماغ مد می‌شود دیگه کسی نیست که روی دماغش چسب نباشد و همه‌شون هم می‌گن ما انحراف بینی داشتیم. نمی‌گم این چیزها اینجا نیست ولی روی کسی فشار جامعه نیست کسی بخواهد عمل می‌کند کسی هم که عمل نکند امل به حساب نمی‌آید.
امسال هالوین اینجا هوا خوب بود فکر کنم 12 درجه بالای صفر بود. این هالوین هم مثل چهارشنبه سوری خودمون هست. فقط این نیست که ملت لباس عجیب غریب بپوشند و راه بیافتند تو خیابون. بچه‌های کوچیک میان در خونه‌ها و مردم به آنها شکلات می‌دهند. ما هم در چهارشنبه سوری همچین چیزی داشتیم که الان فقط ترقه‌اش مونده. صاحب‌خونه من می‌گه که قبلا بیشتر بچه می‌آمد در خونه ولی امسال کم شده. گفتم چند نفر آمدند گفت حدود 20 نفر.

پینوشت. داشتم تلویزیون نگاه می‌کردم دیدم که استاد من و یکی از بچه‌ها که با هم کار می‌کنیم را تلویزیون نشون داد. داشتند در مورد توربین‌های آبی که روی رودخونه گذاشتیم صحبت می‌کردند. رفته بودند روی رودخونه گزارش تهیه کرده بودند.