خوردیم به قبرستان

فکر کنم یه سه یا چهار ماه پیش بود که این دوست دختر گرانمایه (صاحب خونه 80 ساله‌ام رو می‌گم) به من گفت امیر ‏سان (سان به معنی عزیزم به زبان ژاپنی هست مثل ای‌کیو سان) تو عربی بلدی. آخه کلی تو کله‌اش کرده بودم که ‏فارسی با عربی فرق دارد. گفتم چطور مگه؟ یکم بلدم یه چیزایی می‌فهمم. گفت یکی از آشناهاش یه متن عربی داره که ‏می‌خواد بخونه. گفت می‌تونم ایمیل تو رو بهش بدم. من هم چون تنها کسی که ایمیلم را ندارد خواجه حافظ شیرازی ‏هست گفتم بده. خلاصه این آقا ایمیل زد و گفت که یه متنی دارد که به صورت عکس هست و چون می‌خواهد این ‏عکس را بزرگ کند کیفیت از بین می‌رود از من خواست که اگر امکان دارد متن توی عکس را براش تایپ کنم. گفتم ‏بفرست. متن این بود:‏

بسم الله الرحمن الرحیم ، السلام على اهل لا اله الا الله ،‎ ‎من اهل لا اله الا الله ، یا اهل لا اله الا الله ، بحق لا اله الا الله ،‎ ‎کیف وجدتم قول لا اله الا الله ، من لا اله الا الله ‏، یا لا اله الا الله‎ ‎، بحق لا اله الا الله ، اغفر لمن قال لا اله الا الله ، واحشرنا فى زمره‎ ‎من قال لا اله الا الله ، محمد رسول الله ، على ولى الله‏‎ .‎

با یه سرچ ساده معلوم شد که آقا برامون زیارت اهل قبور فرستاده. من هم که حال نداشتم این متن رو با کسره و ‏فتحه‌هاش تایپ کنم متن رو از اینترنت کپی کرده و براش فرستادم. برادر چینی ما از کار من خوشش آمد و یه چک ده ‏دلاری فرستاد. کار بالا گرفت و من براش فونت نازنین فرستادم که نصب کنه و لذت متن ها رو ببره. ولی هر روز که ‏می‌گذشت متن‌ها یا در مورد دعای قبور بود یا اسم متوفی یا شعری برای مرحوم یا مرحومه یا ... . یه چند تا از نمونه ‏کارهام رو هم پایین گذاشتم. هفته‌ای بین دو تا سه تا از این کارها بهم می‌ده و برای هر کدومشون هم ده دلار می‌ده. ‏داشتم فکر می‌کردم خودش از مردم چند می‌گیره که برای یک تایپ کوچیک به من ده دلار می‌ده. ولی خدا خیرش بده ‏یه منبع درآمدی برای من هست. این که می‌گن طرف مرده‌خواره همین کار منه فکر کنم.‏