دوربین جدید

ژانویه امسال یه دوربین SLR خریدم. از همون تاریخ شدم مسول عکاسی در مراسم و مناسبت‌ها. خیلی کاره سختیه. عکس گرفتن به کنار روز بعد هر ده دقیقه باید انتظار داشته باشی یکی بیاد در آفیست و عکس بخواد. نکته دیگه‌ای که باید توجه بشود این است که معمولا عکس‌ها نیاز به سانسور دارند چون یا یکی توش خوب نیافتاده یا یکی دوست ندارد که عکسش رو یکی دیگه داشته باشد. این موضوع در مورد خانم‌ها بیشتر صدق می‌کند. برای همین تصمیم گرفتم بجای عکاسی از آدم‌ها از طبیعت عکس بگیرم چون دردسرش کمتره. اولین سوژه هم دو روز پیش توی باغچه خونه پیدا شد. این آقای قورباغه داشت وسط سبزی‌های تازه کاشته شده بنده در باغچه ورجه وورجه می‌کرد که بهش پیشنهاد عکاسی دادم. اولش خیلی تقلا می‌کرد و قبول نمی‌کرد ولی بعد که بردمش توی اتاق آروم‌تر شد. هی سعی کردم از پرشش عکس بگیرم ولی نمی‌شد. این قورباغه خیلی با من هماهنگ نبود. من عکس می‌گرفتم اون ثابت نشسته بود. اون می‌پرید من عکس نمی‌گرفتم. عکس‌هایی هم که تونستم بگیرم یا تار می‌شد یا تاریک. خلاصه بهترین عکس‌هایی که تونستم بگیرم اینها بودند. البته در آخر برای تشکر بهش اجازه دادم که پشه‌های توی باغچه رو به شرطی که سبزی‌ها رو لگد نکنه بخوره.