نکات زندگی

- دکتری خوندن مثل ازدواج کردن هست و یا حتی بدتر. تو در سختی‌های استاد شریک هستی ولی خوشی‌ها فقط برای استاد باقی می‌مونه و من باید مثل اسب کار کنم. یاد طرز تفکر‌های قدیمی می‌افتم که مردها به زنها زیاد رو نمی‌دادند چون فکر می‌کردند پر رو می‌شن. البته استاد گرام آدم خوبی است ولی در هر ملاقاتی که باهاش دارم باید بدونم که قبلش کجا بوده و چی شده. مثلا اگر یک پول گنده گرفته باشده اونوقت:

همه‌چیز آرومه، غصه‌ها خوابیدن، شک نداد اون به گزارش‌های من

همه چی آرومه من چقدر خوشحالم

ولی اگر قبلش یه اتفاق دیگه افتاده باشه تو باید از یک فیلتر پایین گذر در جلسه استفاده کنی و خیلی از حرف‌های استاد رو که می‌بینی واریانس بالا دارند یا فرکانسشون بالاست فیلتر کنی و توی مغز خودت جا ندی وگرنه دیوانه می‌شی.

2- از وقتی که من توی این دانشگاه هستم تعداد ایرانی‌ها به ویژه در مهندسی به صورت نمایی داره بالا می‌ره و کسی قادر به جلوگیری از آن نیست. کمیته تحقیق به این نتیجه رسیده که ایرانی‌ها موجوداتی عجیب هستند:

از همه بیشتر غر می‌زنند

از همه بیشتر کار می‌کنند

از همه بیشتر وقت تلف می‌کنند

در لحظه قادر به انجام چندین کار به صورت موازی هستند. در حالی که مقاله روی میزشان قرار دارد و در حال نوشتن کد هستند اون گوشه کامپیوتر در حال چت کردن هستند.

خیلی از نیاز‌های اساسی ایرانی‌ها زبانی حل می‌شود. مثلا در یک گفتگوی یک ساعته سیستم سیاسی آمریکا، کانادا، ایران و عراق را تحلیل کرده و اصلاح می‌کنند و بعد در یک حرکت سریع با تاسیس چندین شرکت سرمایه جمع می‌کنند و بعد به فکر مصرف این سرمایه می‌افتند. بعد از بحث همه خوشحال و ارضا شده به سر کار‌های قبلی خود بر می‌گردند.

3- من به قوانین مورفی اعتقاد پیدا کردم. حالا این دو هفته که من سرم خیلی شلوغ هست، همه یا برنامه کمپینگ می‌گذارند یا تولد هست یا مهمونی یا این دوست دختر 80 ساله ما گیر داده که یک‌شنبه ظهر می‌خواهم ببرمت یه جایی سورپرایزت کنم. حالا هی بهش می‌گم برنامم مشخص نیست می‌بینم سر شام، صبحانه وقت بی وقت هی سوال می‌کنه برنامت مشخص شد یا نه. آخه آدم چی بگه دل نازک هست طفلک محکم بگم نه ناراحت می‌شه بعدش هم بیچاره بلیط هم برای من می‌خره و نمی‌گه که چه برنامه‌ای است تا غافلگیرم کنه. خداییش کدوم دختری این دوره زمونه از این کار‌ها می‌کنه.