گزک کجاست

اگر از سمت کرمان به سمت راور بروی حدوداً وسط راه یه جاده سمت راست قرار گرفته است. این جاده قبلاً خاکی بود ‏ولی جدیداً آسفالت شده. این جاده رو اگر بیست کیلومتر بروی به روستای حرجند می‌رسی که پدربزرگ مادری من اونجا ‏یه سری ملک دارد بعد از حرجند جاده خاکی می‌شود. بعد از 10 کیلومتر جاده خاکی به گزک می‌رسی. اول که به گزک ‏می‌رسی قبرستان قرار دارد که مادر پدر من آنجا خاک است. قبرستان توی عکس با رنگ قرمز مشخص شده‌است. بعد از ‏قبرستان خونه‌ها قرار دارند که خونه پدربزرگ من با نارنجی جدا شده. وسط گزک یه برج دیدبانی هست که می‌گویند به ‏زمان نادرشاه برمی‌گردد.برج را با رنگ سبز مشخص کرده‌ام. بعد از خونه‌ها باغ‌ها قرار دارند و پشت سر باغ‌ها مزارع ‏هستند. آب گزک از یک چشمه‌ای که با رنگ‌ آبی مشخص شده‌است تامین می‌شود. جدیداً جهاد سازندگی آمده برای ‏جلوگیری از تبخیر آب روی چشمه رو سیمان کرده و جوب را هم سیمان کرده ولی بعد از این کار آب چشمه کم شده. ‏من که بچه بودم تابستون‌ها یه چند باری رفتم گزک و توی این چشمه آب بازی کردم و یه بار هم کمک چوپانی کردم. ‏یه بارم هم یادم هست تاسوعا عاشورا اونجا بودم. خیلی باحال بود. درست یادم نیست ولی یادم هست که با کامیون رفتیم ‏یه روستای دیگه. یه درخت شاتوت بود که ازش بالا می‌رفتیم و شاتوت می‌خوردیم چه شاتوت‌هایی. گزک انارهای خیلی ‏خوبی داشت.‏

View Larger Map

حرجند هم یک روستای کویری هست و دو تا منبع تامین کننده آب دارد. یک قنات که آب کمی دارد و از پایین روستا ‏می‌گذرد و یکی هم آب چشمه که از قسمت بالا رد می‌شود. باغ پدربزرگ من در قسمت بالا قرار دارد و آب چشمه از ‏وسط آن رد می‌شود. از دم در پایین هم قنات رد می‌شود. پشت باغ یه تپه هست که حدود 400 متر ارتفاع دارد. پایین ‏تر از قنات یه رودخونه خشک هست که فقط بعضی از فصول سال آب دارد و بیشتر آب سیلاب توش جریان دارد. بعد از ‏رودخونه دوباره یه تپه دیگه قرار دارد. ورودی این روستا هم با قبرستان شروع می‌شود. بعد از روی رودخونه خشک رد ‏می‌شود و به خونه‌ها می‌رسی و پشت خونه‌ها مزرعه‌ها هستند. تو این روستا باغ‌ها توی خونه‌ها هستند. توی باغ پدربزرگ ‏من درخت سیب، زردآلود، توت، گلابی و آلبالو هست. توی عکس قبرستان با قرمز، خونه پدربزرگ من با سبز و قبر ‏پدربزرگم با صورتی مشخص شده‌است.بیچاره پدربزرگم گفته بود تا وقتی که زنده هستم خواستید به من محبت کنید ‏ولی وقتی مردم دیگه ولم کنید. برای همین هم گفته بود که روی تپه جلوی باغ خاکش کنند که کسی حتی سر قبرش ‏نرود. حتی قبل از اینکه بمیرد خودش قبر خودش را کنده بود و رفته بود توش که ببیند اندازش هست یا نه. یه مدت ‏قبر پدربزرگ من توی اون تپه بود تا اینکه عمه مادرم مه فوت کرد و وصیت کرد که کنار برادرش خاکش کنند و این ‏عمه مادر ما پسری دارد در آمریکا که به دلیل علاقه زیاد به مادرش آمد و یک ساختمان ساخت روی این قبرها و بیچاره ‏پدربزرگ ما رو هم تو این ساختمان اسیر کرد. ‏

View Larger Map

قبلاً مردم آب رو از جوب ور می‌داشتند. من یادم هست که تابستون‌ها مادربزرگ من ساعت 3 صبح پا می‌شد تا قبل از ‏اینکه گوسفند‌ها که برای چرا رفته‌اند از آب چشمه که از خیلی دورتر سرچشمه می‌گرفت بخورند، آب بردارد. قبلاٌ ‏حرجند همه چیز داشت از نون و گوشت گرفته تا آهنگری و …. ولی الان حرجند تلفن دارد، آب نوله کشی دارد، برق ‏دارد، آسفالت دارد و … و بجای آن دیگه جوب‌ها زیاد آب ندارند. جوب‌ها سیمان شده‌اند و درختای بید و توت کنار ‏جوب خشک شده‌اند. دیگه کسی نون نمی‌پزد. حتی دیگه تو روستا خر پیا نمی‌شود. همه پراید دارندو تا چند سال پیش ‏صدای خر میرزا رو حداقل می‌شنیدیم ولی اونم مرد. الان جون‌ها تو شهر هستند. همه معتاد هستند. چون روستا کنار ‏کویر است همه قاچاقچیان از این روستا‌ها موارد مخدر را حمل می‌کنند. چند سال پیش قاچاقچیان روستا رو گرفتند. ‏وقتی می‌گم قاچاقچی نه این قاچاقچی معمولی‌ها اون‌هایی که هنوز تو ایران مبایل نبود تلفن ماهواره‌ای داشتند. ‏آر.پی.جی دارند. کلی تشکیلات دارند. بعد نیروی انتظامی و ارتش با تانک و کلی نیرو حمله کردند. بعد اونجا پایگاه زدند. ‏یه بازرسی اول روستا یه مقر وسط روستا و یه دیدبانی بالای تپه. ما که بچه بودیم یه سبد زردآلو می‌بردیم بالا برای این ‏سرباز‌ها اون‌ها هم به ما پوکه کلاشینکف می‌دادند. یه بار هم داداشم با کلاش شلیک کرد. یه چند تا فشنگ درستی هم ‏گرفتیم. بعد از حمله روی زمین رو اگر درست نگاه می‌کردی می‌تونستی پوکه‌های کلاش، دوشکا و مسلسل پیدا کنی. ‏پوکه دوشکا خیلی بزرگه 2 تا گلوله کلاش به راحتی توی اون جا می‌شود. ‏
بعد از چریان زلزله راور دولت دستور داد که هرکس خونه خشتی خودش رو خراب کند به خونه 90 متری توی همون ‏زمین براش می‌سازه با قیمت 5 میلیون تازه ائن هم قسطی. بعد از اون دیدیم هر زمینی که سالها افتاده بود و کسی ‏سراغش نمی‌آمد صاحب پیدا کرده. ولی هیچ‌کدام از این‌ها آب و نون نمی‌شود. ‏