دو روز پیش فینال مسابقات هاکی بود بین ونکوور و بوستون. ونکوور بازی را باخت। بازی در ونکوور برگزار می‌شد و همه انتظار داشتند که برنده شود। شهرداری برای مردم نمایشگرهای بزرگ در خیابان قرار داده بود تا مردم مسابقه را زنده در خیابان تماشا کنند. ولی تیم ونکوور نتیجه را چهار-صفر واگذار کرد کاپ قهرمانی به بوستون رسید. تماشاگرهای خشمگین ناراحتی خود را با پرتاب اشیا به سمت این نمایشگرهای بزرگ نشان دادند. ولی کار به همین جا ختم نشد و مردم که حدود 150 هزار نفر بودند شروع به شکستن شیشه‌های مغازه‌ها بانک‌ها و آتش زدن ماشین‌ها کردند و بعد مغازه‌ها را غارت کردند.
چند نکته در جالب در این ماجرا وجود دارد.
یک: درصد بالایی از جمعیت ونکوور (حدود 17 درصد) چینی هستند। ولی براساس عکس‌ها و فیلم‌هایی که منتشر شده بیشتر افرادی که در آشوب‌ها و خرابکاریها بودند کانادایی‌های سفید بودند।
دو: فردای آن روز مردم در فیس بوک صفحه‌ای ایجاد کردند و در آن با توجه به عکس‌های گرفته شده از آشوب شروع به شناسایی افراد اغشاشگر کردند। خیلی از مردم دوستان و آشنایان خود را که در خرابکاریها حضور داشتند به پلیس معرفی کردند.
سه: فردای آن روز مردم به صورت داوطلبانه خیابان‌ها را تمیز کردند که در این کار داوطلبانه حضور افراد مهاجر چشمگیر بود
افراد مهاجر در هر کشور اگر جرمی مرتکب شوند معمولا درگیر خلاف‌ها و جرم‌‌های پنهانی و زیرزمینی هستند। مهاجرین حتی شاید تا دو نسل بعد تا حدی احساس درجه دو بودن دارند و این باعث ترس نهفته‌ای در آنها می‌شود. آنها باید ظواهر یک شهروند قانون مدار را داشته باشند وگرنه آنها اولین افرادی هستند که مورد انتقاد جامعه قرار می‌گیرند.
